maandag, januari 16, 2012

Tyrannosaur - Paddy Considine



Helemaal mijn film , dit. Ongecontroleerd zwart sociaal drama. Brits sociaal drama, for that matter. Sommigen van jullie weten dat dat mijn absoluut favoriete filmgenre is. Neil Jordan, Ken Loach, Mike Leigh, Jim Sheridan. Formaat, Stavast, dat kaliber.

Paddy Considine is acteur, maar zou zich zomaar in bovenstaand rijtje kunnen gaan nestelen met zijn eerste regie. Daarbij vooral geholpen door drie briljant acterende hoofdrolspelers. Eddy Marsan is altijd lekker weird, de rising star Olivia Colman staat hier de tranen uit mijn ogen te trekken en Peter Mullan is uberhaupt the man! Na "my name is Joe", "Boy A" en "Magdalene Sisters" mag ik hem Peter noemen. Die man acteert naar mijn hart: direct, gevoelig, maar ook bot en fel. Groothartig EN weekhartig. Top.

Verhaal is simpel: ongeleid projectiel verpest zo ongeveer alles in zijn leven, komt op de vlucht terecht in een tweedehandswinkel , alwaar de eigenaresse hem kalmeert door voor hem te bidden. Dat heeft nog nooit iemand voor hem gedaan. Stukje bij beetje ontbolstert hij, wat haar echter zwaar in de problemen brengt. Zij gaat namelijk andersom hem ook als klankbord gebruiken.

Juwelen van naargeestigheid trekken aan de kijker voorbij. Ik zat te spinnen...

Geen opmerkingen:

C'e ancora domani (aka There is still tomorrow) - Paola Cortellesi

C'e ancora domani op IMDb (7,8)   C'e ancora domani op Moviemeter (3,67) Een schoonheid van een film. Verhaal is sterk. Beelden zijn...