Juist vanwege dát imago wilde ik deze film zien. Isabelle Huppert is de dame van de onaangepaste rollen in dito films. Met "La Pianiste" als meest fameuze troef.
In deze film is ze zo ongeveer Isabelle Huppert. Dartel, vermoeiend, onaangepast, maar daardoor ook boeiend en intrigerend. Ze speelt Babou, een moeder die haar kind de hele wereld heeft overgesleept in haar zoektocht naar halve liefdes en kwart banen.
Nu dochterlief de huwbare leeftijd heeft bereikt neemt ze afstand van haar oncontroleerbare moeder. Ze wil haar niet aanwezig zien op de voorgenomen bruiloft. Moeder vlucht uit haar uitzichtloosheid en gaat voor een baan zelfs richting België.
Net als de hele film wordt het pas gaandeweg wat opener en gemoedelijker.
Geen topfilm, de neiging om uit te zetten net weerstaan en gelukkig maar. Het laatste halfuur wordt er veel meer duidelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten