Een van de meer roemruchte titels van t voorbije filmjaar, had er veel goeds over gehoord. Via de film1-ingang kreeg ik alsnog de kans deze titel mee te pakken.
Uitermate heftig verhaal, deze film: vanaf t begin hakt de film er vol in. Broer en zus, tweeling, zitten bij de notaris en krijgen het testament van hun zojuist overleden moeder te horen. boordevol onthullingen én met de opdracht om in een niet-bij-name genoemd Midden-Oosten land op zoek te gaan naar zowel hun biologische vader als hun aan een weeshuis afgestane broer.
Moeder blijkt een zwaar verzetsverleden te hebben gehad in een door religieuze oorlog verscheurd land. Gaandeweg de film wordt het tragische levensverhaal van "de vrouw die zingt" zichtbaar.
Schitterend, maar verre van makkelijk. Men moet een sterke mind hebben om deze film te kunnen verdragen, tis tragiek op tragiek. Ik? Ik genoot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten