Nog weinig films gezien die zo eervol het predicaat "intiem" verdienen. Ontroerend, menselijk en, tja, intiem dus. Over seksualiteit, over vertrouwen, over menselijke waardigheid. Heel erg goed vervlochten.
Mark is door polio verlamd en brengt zijn dagen grotendeels door in een ijzeren long. Mark is 38 en heeft nog nimmer van seks mogen en kunnen proeven. Omdat hij voelt dat de hem gegeven tijd inkort, overlegt hij met een priester (prach ti ge rol van William H. Macy) hoe hiermee om te gaan. Accepteren of verzetten? Afsterven of toch proberen een eenmalige ervaring op te doen?
Zijn dagelijkse verzorgsters stoot hij ermee af, daarom wordt de stap gezet naar het inschakelen van een seksueel hulpverleenster.
Hier komt Helen Hunt (in de rol van Cheryl) de film binnen en , eerlijk waar is true, ze speelt een fantastische, nogal ontwapenende rol. Met Mark spreekt ze af om in maximaal zes sessies te komen tot seks, tot de allesverzengende daad, tot penetratie.
Comforting (volgens mij hebben we er geen Nederlands woord voor) gaat ze met Mark om en stukje bij beetje ontdooit hij. Van ontdooien komt ontbolsteren, van ontbolsteren komt ontlading.
Mark betrekt de priester erin, die zijn gewetensnood over seks zonder voortplanting manmoedig een plaatsje geeft. Cheryl bevecht vooral de gewetensnood van haar echtgenoot, als zij blijkt ver in de zaak mee te gaan.
Sterke film, ontroerende film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten