Krankzinnig. Goed. En ook zonder goed krankzinnig. Bobby Fischer was het allebei: hij gaat door voor de beste schaker aller tijden, maar hij is tevens een van de bekendere beroemdheden die ten onder zijn gegaan aan achtervolgingswaan.
Zijn ideeën dat ie op de huid gezeten wordt door zo ongeveer alle geheime diensten ter wereld, door Joodse organisaties en Amerikaanse patriotten, zitten hem dusdanig dwars dat zijn genialiteit in het spelen van het edele schaakspel eraan ten onder gaan.
Hij is vastbesloten wereldkampioen te worden maar moet daarvoor de allersterksten van zijn tijd - stuk voor stuk Russisch - verslaan. Juist die tegenstelling wordt gretig opgepikt door nationalistische Amerikanen, die Vietnam en Watergate ondergaan en die deze schaakstrijd zien als het mogelijk overwinnen van de Koude Oorlog.
Bobby gruwt van de machinaties , wil alleen maar spelen maar krijgt steeds meer twijfels bij al die begeleiders en al die media. Niemand vertrouwt hij meer, hij neemt tegendraadse beslissingen die hem min of meer zijn carrière kosten.
Zijn grootste opponent, Boris Spasski, wil óók graag bewijzen dat hij niet voor niets al een tijd de nummer 1 van de wereld is. En dus gaat die tweekamp er komen: op Ijsland zal worden gestreden om de wereldtitel. Maar komt het allemaal op tijd voor de langzaam doordraaiende Fischer?
Zeer spannende thriller, ondanks het feit dat je vooraf de uitkomsten al kent (het is immers allemaal waargebeurd). Een goede Tobey Maguire, een dragende rol van Peter Sasgaard: fijne film. Boeiend tot het eind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten