Goedbedoelde doch houterige telefilm. De makers van de film hebben het goed voor met de wereld, maar tonen aan dat amateurisme oplossingen in de weg staat. De personen zijn te zeer karikatuur, waardoor er nergens echt contact en echte interactie ontstaat. Waarover praten wij?
Twee broers zijn langzaam van elkaar verwijderd, ze kunnen bijna niet verder van elkaar afstaan in hun respectievelijk idealisme: de een is bankier (rente-swaps and all), de andere is wereldverbeteraar van het niveau Occupy en Anonymous. Logisch dat ze elkaar weinig te vertellen hebben en elkaar zelden zien.
Als hun vader overlijdt, komt er toch noodgedwongen contact. Na de nodige verwijten blijken ze toch een gezamenlijk plan te kunnen smeden om de een meer inzicht te geven in de wereld van de ander. De bankierbroer nodigt de activist uit om mee te gaan naar het World Economic Forum, op voorwaarde dat hij louter luisteraar is en geen streken uithaalt. "Dat beloof ik".
U snapt dat dat niet goed uitpakt: ter plaatse op het forum pakken de activist en zijn vriendin alsnog uit: ze weten zich in een discussie met 's lands grootste bankier (die heet Heek, dat is een vis. Voel de analogie) te mengen, waardoor commotie en verwijdering ontstaat. Buiten ontmoeten de bankier (baas van zijn broer) en de activist elkaar opnieuw, in de woordenwisseling die ontstaat gebeurt vervolgens het onwaarschijnlijke: de activist duwt de bankier zijn auto in en zit opeens midden in een gijzeling.
De broer van de activist moet uiteraard bemiddelen maar zit in no time tot zijn nek in de betrokkenheid. Er ontstaat een discussie over mores en middelen.
Met: Gijs Naber, Waldemar Torenstra, Porgy Franssen, Markoesa Hamer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten