Behoorlijk complete film, behoorlijk onderhoudende film. Niet alleen zit hij boordevol vermaak -op het komische af-, ook zit hij boordevol persoonlijke ontwikkelingen - op het emotionele af-.
Is niet helemaal in een genre te vangen, maar denk aan een combi van Coen-films, Southern state-sfeer a la Hell or High Water en aan het type wraakfilm. Het zit er allemaal in, je vat de film niet in enkele zinnetjes samen.
Slaapstadje in een van de VS-staten vlak boven Mexico. Mildred, een vrouw van middelbare leeftijd loopt een reclamebureautje binnen en vraagt of die drie vervallen billboards -net buiten de stad- nog wel eens worden verhuurd. En wat daarvoor de voorwaarden zijn. Als ze dat allemaal heeft aangehoord, besluit ze de borden voor langere periode te huren. Al snel zien we waarom.
Ze is de moeder van een vermoorde dochter. Bijna een jaar geleden al en nog steeds is er geen enkel zicht op een dader, nog steeds heeft het ietwat simpel aangelegde politiekorps geen flauw idee , geen aanknopingspunt. Om te voorkomen dat de zaak in de vergetelheid raakt, stelt ze haar indringende vragen per reclamebord. Er zit zelfs een persoonlijke noot in voor de chef van het korps.
Deze Willoughby (een mooi sentimentele rol van Woody Harrelson) voelt zich geraakt door de zaak, maar kan niet veel meer doen omdat hij terminaal ziek is. Hij voert indringende gesprekken met Mildred maar krijgt niet de kans om tot de kern van de zaak te komen.
De ware ster van de film is niet de moeder en niet de hoofdagent, nee: alle aandacht gaat uit naar agent Jason Dixon. Een simpele ziel die onder de plak zit bij zijn moeder en die meer aandacht heeft voor zijn stripboeken dan voor het politiewerk. Hij is aan alle kanten fout: hij drinkt, hij is racistisch, hij is gewelddadig. En toch is hij de spil in het verhaal: uiteindelijk leiden alle verwikkelingen naar hem.
Met: Frances McDormand, Woody Harrelson, Sam Rockwell, Peter Dinklage
Geen opmerkingen:
Een reactie posten