zaterdag, november 05, 2022

Triangle of Sadness - Ruben Östlund

Triangle of Sadness op IMDb (7,9)
 Triangle of Sadness op Moviemeter (3,70)

In den Wolken!

Terwijl ik begin te beschrijven wat "Triangle of Sadness" met me heeft gedaan, weet ik nog niet hoe en waar ik zal eindigen. Onmogelijk is het, om in een bondige recensie weer te geven wat je in deze film meemaakt. De conclusie dat je hebt gekeken naar een zeer maatschappijkritische film, die is wel gerechtvaardigd. Maar wat voor film was het? Was het een wrange komedie? Was het horror? Was het een rampenfilm? Was het een zich aan de actualiteit spiegelende arthouser? Weet je wat? Ik gooi het in de blender en zeg: het was het allemaal, het waren 4 of 5 films in 1. En toch was het één geheel. Een goed geheel, dat wil ik niet vergeten te vermelden. Een bewijs dat film je meeneemt op een reis waarvan je vooraf niet weet wat je ervaart en waarvan je achteraf niet weet wat je nou precies hebt meegemaakt. Schitterend, om het maar in één woord samen te vatten. 

Main characters in de film zijn Carl en Yaya, een mode-koppeltje. Hij leurt met wisselend succes een beetje langs de agentschappen voor werk, maar zij is een gearriveerd en dikbetaald model, Daarnaast is ze influencer met een groot instagram-gevolg, dus Carl moet echt knokken voor een beetje gelijkwaardigheid, hij moet zijn best doen om bij haar in beeld te blijven. 

Vanwege haar grote schare volgers krijgt Yaya een luxe cruise aangeboden, Carl mag lekker mee. Hij mag de foto's maken van zijn dame op het zonnedek, zijn dame in weer een ander badkledingsetje, zijn dame aan de koolhydraatarme dinertafel. Er heerst enorme luxe aan boord: dit reisje is alleen weggelegd voor de allerrijkste stinkerds der aarde: steenrijke Russen en Britten, IT-miljardairs en wapenhandelaars. Men koopt het personeel, zo lijkt het, omdat men gewend is de wereld naar zijn hand te zetten. De alcholistische kapitein van het schip laat zich zo weinig mogelijk zien omdat hij de status aan boord slecht kan rijmen met zijn marxistische inborst. Maar ja, hij kan natuurlijk niet wegblijven bij het "Captain's diner", een copieuze eetgelegenheid die volledig uit de hand loopt omdat het cruiseschip in zwaar weer beland. Eerst letterlijk, daarna figuurlijk. 

Na een paar gruwelijke gebeurtenissen draaien de rollen plots om: door een explosie op het schip stranden 8 passagiers op een eiland waar ze moeten zien te overleven. In een klap hebben de rijkaards niets meer aan hun geld omdat ze niet weten hoe ze een vuurtje moeten maken en hoe ze eten moeten zoeken. Er staan mensen op die aan boord steeds maar niet gezien werden, En er ontwikkelt zich een nieuw machtsspel. In den Wolken!

Hilarisch. Walgelijk. Afstotelijk. Aantrekkelijk. Stijlvol. Drek. De nieuwe film van Ruben Östlund, Gouden Leeuw in Venetië, is het allemaal tegelijk.Of eigenlijk: de film is het allemaal opeenvolgend. 

Met: Harris Dickinson, Charlbi Dean, Woody Harrelson, Zlatko Buric, Dolly de Leon, Vicki Berlin

FIN - song : Fred Again - Marea (we've lost dancing)

Geen opmerkingen:

Back to Black - Sam Taylor-Johnson

Back to Black op IMDb (6,7)   Back to Black op Moviemeter (2,80) Ik houd erg van biopics (vooral omdat ze doorgaans zijn gebaseerd op een kr...