Close op Moviemeter (3,63)
Vijf sterren in de Volkskrant. Gouden Palm in Cannes. Een 7,9 op IMDb. Vanavond openingsfilm op de Hoornse Filmdagen. Wat een weelde voor deze film van de Belgische regisseur Lukas Dhont, die ons eerder al zo aangenaam verraste met "Girl". En wat een weelde dat ik deze gisteravond al kon zien. "Close"is een film met een onwaarschijnlijke diepe impact, wat mede veroorzaakt wordt door het overtuigende en natuurlijke spel van de jeugdige acteurs. Prachtig, prachtig, echt prachtig dit.
Leo en Remi zijn onafscheidelijke vrienden. Ze rennen door de bloemenvelden, ze stoeien, ze spelen legertje in de ruïnes vlakbij, ze brengen uren door op elkaars respectievelijke slaapkamers waarbij Leo de fantasierijke verteller is en Remi de wat stillere jongen, die zich voornamelijk uit met zijn muziekinstrument. Ze slapen bij elkaar, ze koesteren elkaar en slaan de armen over elkaar heen. Alles wat vrienden doen. Remi's moeder beschouwt Leo dan ook als "extra zoon".
Als de twee naar de middelbare school gaan, wordt hun intieme omgang op het schoolplein plots anders uitgelegd door hun puberale klasgenootjes. "Zijn jullie een stel?" is de even openhartige als bikkelharde vraag die de zekerheden van beide jongemannen volledig door elkaar schudden. Vooral Leo blijkt er gevoelig voor, hij probeert af en toe aan te haken bij de sportieve stoere binken van de klas, iets dat Remi met lede ogen aanziet. Leo komt in een tweestrijd: hij wil natuurlijk dat zijn allerbeste vriend zijn allerbeste vriend blijft, maar hij wil ook niet in een isolement in de klas en op het schoolplein terecht komen. Langzaam maar zeker neemt hij meer afstand van Remi, totdat hij op een ochtend zelfs niet meer samen met hem naar school fietst. Remi is gekwetst, hetgeen grote gevolgen zal hebben.
Echt, mensen, ga goed in je stoel zitten als je deze film gaat kijken. Hij komt binnen, recht in je gezicht en vooral recht in je gevoel.
Met: Eden Dambrine, Gustav de Waele, Emilie Dequenne , Lea Drucker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten