Ben bij het kopieren aanbeland bij de J. Het was onvermijdelijk, ik moest een keer toe zijn aan de band waarmee ik een pijnlijk mooie liefdesband heb.
en zeg nou zelf, wat kon ik er aan doen: ik wás jong op het moment dat de doemmuziek op kwam, ik ging heel snel en jong het huis uit en woonde op kleine kutkamertjes waar deze muur van zwartgalligheid het uitstekend deed. En, niet onbelangrijk detail: ik verloor inderdaad in die periode zowel mijn vader als mijn moeder, de een wat onverwachter dan de andere.
Door die hele periode heen knalden alleen maar loodzware songs als "new dawn fades", "transmission", "A means to an end" of "Atrocity exhibtion" door mijn platen-afspelende boxen. Totaal verslingerd was ik! Alle maxisingles, bootlegs van 150 gulden en ladingen t-shirts: ik schafte ALLES aan.
Ik mag bekennen dat de impact van de muziek me nog steeds niet loslaat, het is een van de weinige bandjes die ook nu nog een kippenvellende invloed op me kan uitoefenen als ik meer dan 1 los nummertje draai. in tijden van strijd en pijn -which is now- roep ik nog altijd de hulp in van de Manchester Fab Four!
Joy Division, het is voor mij een en al "Atmoshpere".
2 opmerkingen:
.....ik schafte alles aan.....!? ook sokken???
schriftjes met het UP-logo, ik heb zelfs nog een kartonnen archiefladendoosje met het befaamde shockwave-patroon. kortom: als er sokken geweest waren, had ik die ook aangeschaft!!
Een reactie posten