Nog net op tijd een van de belangrijkste kandidaten voor Oscar "Beste film" gezien.
Deur in huis? Terechte nominatie!
Based on a true story. Het maakt vaak wat wantrouwend omdat er vaak nogal op het sentiment gespeeld wordt. Zo ook bij deze. Maar ik heb me toch laten overtuigen omdat het vooral heel spannend is allemaal, omdat ik het grote verhaal er omheen nog gewoon kan herinneren omdat het uit de beginperiode van mijn eigen politieke bewustzijn stamt.
1979, Iraanse revolutie. De sjah is verjaagd, Khomeiny neemt met sikkels, messen en karabijnen de macht over en begint zijn Islamitische revolutie. Onderdeel daarvan is de eis tot uitlevering van de gevluchte sjah, die in de VS zit.
Het volk wordt voldoende opgejut door de moefti's , mollahs , jihadisten en ayatollahs. Het volk bezet de Amerikaanse ambassade en gijzelt de medewerkers. Een zestal diplomaten vlucht het gebouw uit, Teheran in en vindt shelter bij de Canadese ambassadeur. Maar hoelang kan dat goed gaan.
Enter Ben Affleck zelf. Niet alleen regisseur van deze film , maar ook de hoofdrol van CIA officier Tony Mendez/Kevin Hawkins neemt hij voor zijn rekening. Hij is specialist in exfiltraties, noem het "uitbraak". Hij moet de zes bevrijden en meenemen naar huis.
Dat dat niet vanzelf gaat, snapt u. Maar hoe het dan zou moeten gaan, dat is behoorlijk knap in de film geplakt. Oordeel zelf. Ik ga in ieder geval applaudiseren als Affleck hiermee een prijs pakt aan het eind van deze maand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten