Verrassend sterke film van Diederik Ebbinge (de frontman van de Vliegende Panters, die met de Teeuwen-hommage "Gewoon Hans" al eerder de overstap naar film maakte).
Dat er gelachen ging worden, dat voelde ik van tevoren aan komen. Maar dat ik aan het eind zou worden getrakteerd op een fijn stuk bewustwording, die visueel ook nog s sterk in beeld gebracht werd, dat vermoedde ik allemaal niet.
Matterhorn handelt om Fred, een eenzame godvrezende weduwnaar in een Zeeuwse plattelandsomgeving. Zwartekousenkerk, angstwekkende bijbelteksten en strenge rituelen, the whole shabang.
Fred doet iets christelijks door een plotseling opduikende zwerver eten te geven. Gij zult de hongeren voeden en de dorstigen laven, immers.
Dat laven, dat begint Fred al spoedig bij zichzelf te doen als blijkt dat de nieuweling hem de kans geeft zijn strenge opvoedende leer in praktijk te brengen. Gek genoeg ontspant het hem.
Hilarische scenes ontvouwen zich, een Hollandse jaren60 geur druipt van het scherm, maar het blijkt allemaal bewuste voorbereiding.
IJ ZER STERK einde, de film raakt en ontroert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten