Weirde film. Slome film. Maar wel een intrigerende film.
Het ietwat bizarre gegeven is dat een of andere Robert Smith-kloon, die ooit vanwege zijn neerslachtige teksten en gezang twee jongens tot zelfmoord bracht en vanaf dat moment z'n carrière in het slop zag raken, op zoek gaat naar de oude Auschwitz-kampbeul van zijn vader . Zo'n film kán simpelweg niet normaal verlopen.
Een iets te slome Sean Penn, een als vanouds kolderieke Frances McDormand, een bozige Judd Hirsch en - daar is ie eindelijk weer eens - een plots opduikende Harry Dean Stanton maken deze film wat het is: een vreemde combinatie van muziek (plus bijbehorende modetrends) en Holocaust-verhaal.
Als je t niks vindt, snap ik dat volkomen. Ik ging er wel een beetje in mee, vanaf het moment dat Cheyenne (de beroemde zangert dus) echt op zoek ging.
Enneh; extra plusje is het verschijnen en optreden van mijn oude held David Byrne. Leuk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten