Zelf behoor ik tot de voorstanders. Altijd haal ik er wel iets uit, wanneer er een nieuwe Woody Allen- film verschijnt. De man kan nu eenmaal geweldig verhalen vertellen, is een meester in het mengen van dialogen en heeft bovendien een goede neus voor fris acteertalent. Kom bij mij dus niet met aan met de mening dat Woody Allen "niet meer kan" of "er niet meer toe doet": ik ga toch kijken. Blij fietste ik gisteravond bij de cinema weg, ik was weer anderhalf uur bijzonder goed vermaakt.
Op een licht elitaire, doch behoorlijk landelijk gelegen universiteit worden Ashleigh en Gatsby (daar begin je al, wat een fijne voornamen toch) een stelletje. Beiden zijn ze van goede komaf maar toch zijn ze tamelijk verschillend: Ashleigh is bleu en tamelijk wereldvreemd, daardoor overigens ook zeer fris. Gatsby is een aankomend intellectueel: veel kennis, veel verhalen , artistieke inslag en een romantisch wereldbeeld.
Wanneer Ashleigh de kans krijgt om voor haar studie in Manhattan (!) een interview te doen met een fameus regisseur (toevallig haar favoriete), biedt Gatsby aan er een lang weekend van te maken in zijn geboortestad. Na dat uurtje interviewen zal hij dan de kans krijgen om haar de hoogtepunten, nee: zíjn hoogtepunten van de stad te laten zien. De pianobar, de musea , de net niet poshe hotels. Plan maakt enthousiast maar alles zal anders lopen.
Terwijl Ashleigh van de ene situatie in de andere belandt en een keur aan hotemetoten uit de filmwereld ontmoet, moet haar vriendje de tijd volmaken met dolen door de stad. Waarbij hij overigens ook wat bijzondere ontmoetingen doet : oude schoolvriendjes, maar ook het zusje van zijn eerste verkering, die inmiddels het ugly duckling-stadium duidelijk voorbij is. Zelfs het bezoek aan zijn ouders, dat Gatsby zo hevig probeerde te vermijden, vindt plaats. Op een tamelijk verrassende manier overigens.
Er is regelmatig telefonisch contact tussen Ashleigh en Gatsby, maar het lukt ze maar niet om weer met elkaar af te spreken. Een enerverende dag voor beiden, een dag die alles zal veranderen.
Genoten heb ik, naast het script ook van het uitstekende spel van een verrrassende Elle Fanning en een intrigerende Timothee Chalamet. Wonderkinderen , zou ik bijna zeggen. Wat mij betreft is "A rainy day in New York" een aanbeveling voor de ongecompliceerde filmliefhebber.
Met : Timothée Chalamet, Elle Fanning, Jude Law , Selena Gomez, Liev Schreiber
Geen opmerkingen:
Een reactie posten