Maandagavond half 8 was al nooit de drukste tijd in de filmzaal, maar in Corona-tijd is dat blijkbaar nog een stapje verder. Ik zat alleen in de zaal gisteravond, terwijl de film toch nog maar net een weekje draait. En meer publiek verdient, dat vooral. Echte Sundance-titel dit, leve de Amerikaanse indie-filmindustrie.
Autumn , 17 jaren oud, komt over als een somber en in zichzelf gekeerd meisje. Ze gaat dan weliswaar op een podium staan met een gitaar, maar we proeven haar weerzin voor de spotlights. Haar moeder weet haar nog een beetje te bereiken maar met haar vader is het contact niet goed, sterker nog: het contact is louter negatief.
De reden voor Autumn's stugge gedrag ligt aan de oppervlakte: ze is zwanger en dat is niet wat ze wil zijn. Pas verderop in de film leren we - voor een heel klein deel - hoe het zover gekomen is, maar voor nu richt het verhaal zich op de oplossing: hoe komt zij van haar zwangerschap af zonder dat haar ouders weten hoe en wat?
De enige die ze in vertrouwen neemt, is haar nichtje Skylar. Deze helpt haar onvoorwaardelijk: gezamenlijk romen ze de kassa af van de supermarkt waar ze werken, er verdwijnt wat geld in de jaszakken zodat de dames hun reis naar New York kunnen ondernemen, Het bureau hier in Pennsylvania komt met doemverhalen uit de ProLife-hoek , daar moeten ze het niet zoeken. In New York zijn anonieme bureaus die uitkomst kunnen bieden, waarmee ze Autumn weer meer perspectief op haar leven kunnen bieden. Eenmaal daar aangekomen ontdekt de jonge vrouw echter dat het ook hier niet vanzelf gaat. De intakegesprekken zijn intensief, de ingreep zal niet in een uurtje gepiept zijn , er zitten veel risico's aan vast en daarom zal ze zich voor meerdere dagen aan het bureau moeten committeren. Dat was buiten verwachting (!) , plots moeten de dames enkele dagen en vooral nachten in de metropool overleven. Zonder geld, zonder slaapplek en uitermate kwetsbaar. Ze hebben alleen elkaar.
De film is kalm, nergens sensationeel. Wel geeft het een indringend beeld van de belevingswereld van jonge vrouwen én het geeft een inzicht hoeveel fantastische mensen er toch in de wereld van de (medische) hulpverlening werkzaam zijn. Jonge vrouwen als deze geef je niet op hun lazer, die ga je helpen. Het geeft de film kracht en vitaliteit.
Met : Sidney Flanagan, Talia Ryder , Sharon Van Etten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten