Tamelijk interessante psychologische oefening. Niet alleen over de vraag of de roze wolk wel zo zoet is als ie lijkt, maar ook over de vraag of mooie mensen zich wel lelijk mogen voelen, of je mensenkennis wel voldoet wanneer je plots een nieuw iemand veelvuldig over de vloer krijgt en of onze maatschappij wel is ingericht op het omgaan met problematische gezinnen. Gek genoeg pakt de film het luchtiger aan dan u uit het voorgaande zou denken, dat is regisseur Jason Reitman wel toevertrouwd.
Onder dit gesternte gaat kind nummer 3 , het meisje Mia, ter aarde komen. Marlo ziet er geen gat meer in, ze verslonst en verwaarloost zichzelf en haar omgeving. Haar broer zit er financieel warmpjes bij en biedt aan het gezin van zijn zus te helpen: hij financiert een nachtnanny, een soort kraamhulp die 's nachts de zorg voor de baby overneemt zodat de ouders meer aan rust toe komen. Aanvankelijk hebben de verse ouders de nodige weerstand, maar dat verandert al snel als de energieke Tully hun huis binnenstapt. Tully is een zonnekind, ze is vrolijk en energiek en ze brengt optimisme in het huis. Marlo voelt zich van veel lasten bevrijd en er ontstaat een innige band tussen de twee. Uiteraard rijst de vraag hoe dit kan zijn ontstaan, waarom hebben ze het niet eerder gedaan en hoe lang dit feestje kan duren. Er moet iets niet in de haak zijn , maar wat?
Een prachtige rol van Charlize Theron, die haar superbe schoonheid in deze film volledig te grabbel gooit. Ook de frisse Mackenzie Davis maakt indruk in de wervelende titelrol.
Met : Charlize Theron, Mackenzie Davis, Ron Livingston , Mark Duplass
Geen opmerkingen:
Een reactie posten