Niet geheel geslaagd sprookje, niet goed maar ook niet heel verkeerd. Niet te verwarren met de film "Ondine" uit 2009 (met Colin Farrell). Beide films betreden hetzelfde speelveld: dat van de mythologie. Undine/Ondine is een benaming uit de Griekse mythologie voor een waternimf, een elf. Een sprookjesfiguur derhalve en dus een stukje buiten de werkelijkheid levend.
Dat onwerkelijke is precies wat we al direct ervaren als we kennismaken met Undine Wibeau, een historica die zich bezighoudt met rondleidingen en gidsen omtrent de geschiedenis van Berlin Mitte. Een van de details die ze in haar verhalen vertelt, is dat de naam Berlin afstamt van het Slavische woord "Berl", moeras. We weten al snel dat we straks met Undine onder de waterspiegel gaan duiken.
Voor die tijd heeft ze haar laffe vriendje die het plotsklaps met haar uitmaakt al gezegd dat hij een keus moet maken: of hij blijft bij haar of ze zal hem moeten doden. De vriend twijfelt maar is niet genoeg onder de indruk. Pas later in het verhaal komen we hem weer tegen (en daar hoeft hij niet blij mee te zijn).
Undine heeft dan al kennis gemaakt met de vriendelijke Christoph, een duiker/lasser die voor zijn werk veel onder water zit. Undine is zeer geïnteresseerd in zijn werk en raakt al snel diep verslingerd aan Christoph. Alles gaat goed, totdat ze op een gegeven moment mee gaat duiken. Onder water , hoe troebel ook, wordt opeens alles helder.
Met : Paula Beer, Franz Rogowski
Geen opmerkingen:
Een reactie posten