Kun je me altijd voor roepen, voor dit genre. Journalistieke thrillers, op waarheid gebaseerd, met een afloop die je al kent maar waarvoor je desondanks op het puntje van je stoel gaat zitten. Denk "All the president's men", denk "Spotlight", denk "Dark Waters".
Nadat ze al succesvol bezig is geweest met een onderzoek naar de seksuele misdragingen van presidentskandidaat Donald Trump gaat New York Times- journaliste Megan Twohey niet op haar lauweren rusten. Sterker nog: ze graaft zich nog dieper in in een nieuw schandaal, dat vooral door haar collega Jodi Kantor wordt aangevlogen. Ze krijgen weet van seksuele misdragingen in Hollywood en dan met name bij productiemaatschappij Miramax. De daar heersende potentaat Harvey Weinstein heeft al met meerdere van zijn vroegere medewerkers een schikking getroffen om niet uit de school te klappen, desondanks komen er verhalen naar buiten van met name Rose MacGowan en Ashley Judd.
Al snel ontdekken Twohey en Kantor dat ze zich in een gevarenzone begeven door in de ranzige geuren van dit schandaal te gaan roeren. Veel actrices en veel oud-medewerkers durven wel met ze te praten maar willen niet in de openbaarheid, het mag niet bekend worden dat de onthullingen van hen komen.
Het maakt dat de journalisten heel gedegen moeten zijn in de opbouw van hun verhaal, het maakt ook dat ze al snel opgemerkt worden door Weinstein en Miramax. Waarna uiteraard de nodige pressiemiddelen volgen om niet te publiceren. Gelukkig staat de hoofdredactie van NYT volledig achter het duo, wat hen de kracht geeft om niet op te geven en een onwrikbaar en onaantastbaar stuk te schrijven dat reputaties in de filmwereld vernietigde. En terecht.
Met : Carey Mulligan, Zoe Kazan, Patricia Clarkson, Andre Braugher, Jennifer Ehle,
FIN - song : Anders Osborne- Goodbye
Geen opmerkingen:
Een reactie posten