Dear comrades op Moviemeter (3,64)
Toegegeven , ik had er meer van verwacht. Wellicht komt dat doordat dit een film is die je op groot doek moet zien, ik had m destijds wel op het wensenlijstje staan maar er geen tijd voor kunnen maken. Zo thuis op de bank kwam de grootsheid van de beelden en de meeslependheid van het verhaal minder goed op mij over. My bad natuurlijk, had ik destijds maar moeten toehappen. En er bleef desondanks een goede film over, maar ik had m graag heél goed gevonden.
We gaan terug naar de straffe Sovjet-Unie, 1962. Chroetsjov-tijd, we zitten nog voor Breznjev maar hebben al wel Stalin achter de rug. De bevolking is gespleten en zucht. Er waren immers ook mensen die het goed (of in ieder geval béter) hadden in de Stalin-tijd en daar brokkelt nu langzaam wat van af. Etenswaar en andere levensbenodigdheden zijn vaak nog slechts op de bon verkrijgbaar, de lonen zijn laag, het volk mort.
Lyudmila, een vrouw van middelbare leeftijd, heeft er slecht in beperkte mate last van: vanwege haar werk voor de stadsraad van de communistische partij krijgt ze voorkeursbehandelingen bij de voedseldistributie. Wie appelen vaart, die appelen eet. Om die reden wil Lyudmila van geen kritiek op de partij weten. Haar mokkende vader heeft een andere tijd meegemaakt, haar weerbarstige dochter wil dat er een andere tijd komt, Lyudmila voelt zich veilig en sterk daar tussenin.
Daar komt verandering in als er een staking uitbreekt in de treinfabriek in haar regio. Vanuit haar partijrol moet Lyudmila erheen en de situatie is dreigend, helemaal als er een dag later een echte opstand uitbreekt. Terwijl zij aan tafel zit mee te besluiten over keiharde ingrepen door het leger, maakt ze zich tegelijkertijd zorgen om haar dochter die in de fabriek werkt en waarvan ze weet dat die actief aan de staking mee zal doen. Het leger nadert, de stakers zijn volhardend en Lyudmila is de wanhoop nabij.
Met : Yulya Visotskaya , Vladislav Komarov, Andrey Gusev, Yuliya Burova
Geen opmerkingen:
Een reactie posten