vrijdag, mei 18, 2007

Holland-Amerika 2-0


Much ado about nothing, bijna again.
Wekenlang waren we in de scene geindoctrineerd: je MOET! Niet komen is een misdaad!
Tja, dan ga ik natuurlijk, want van de misdaad ben ik al jaaaaaaren niet meer.

Ik stond dus gisteren in Manifesto om de underground-gitaar-garage legende Jay Reatard te beluisteren en -kijken. Dat moest.
Spijtig vond ik dat de man weliswaar energiek op zn gitaar staat te raggen en er idd een leuk muziekje uit perst, maar dat ie waanzinnig arrogant is, contactgestoord en volgens mij strontverwend.
Een beetje uit boston overkomen en dan in twintig minuutjes zonder enig contact met je publiek je dingetje doen, dat is het niet wat mij betreft.

Was ik blij dat vooraf al de Noordnederlanders van Green Hornet en uiteraard mijn bloedeigen Sack-o-woesmannen wél hun taak verstonden: spelen of je leven ervan af hangt, dat met een beetje humor en eigenheid larderen en daarmede een echt concert geven zoals concerten bedoeld zijn. Hats off!

4 opmerkingen:

robdaswamp zei

Arrogant of niet, Jay was fantastisch. Weliswaar een iet kort, maar toch echt wel briljant.

begt zei

ik zag je genieten, zeker.
t was ook geen slechte muziek, dat schreef ik al.maar van een optreden moet je toch wat meer maken.
Hij is nog lagn geen jeffrey lee, immers..

Anoniem zei

laat staan frans bauer, jan smit en consorte, of sla ik hier volkomen de plank mee mis

begt zei

hoe kun je t zo zeggen, anoniempje..

C'e ancora domani (aka There is still tomorrow) - Paola Cortellesi

C'e ancora domani op IMDb (7,8)   C'e ancora domani op Moviemeter (3,67) Een schoonheid van een film. Verhaal is sterk. Beelden zijn...