Verbied pokeren

Als ik niet zo boos was, had ik er om kunnen lachen. Al jarenlang verweer ik me tegen de heersende cultuur dat geld nog meer geld moet worden en dat zulks blijkbaar de enige weg naar geluk is geworden.
Uitgelachen en belachelijk gemaakt werd ik toen ik niet mee deed in het grote aandelenspel, het beursbemoeien vanaf de comfortabele tweezitsbank. Ik liet geld liggen. Mij leek een andere vorm van geluk veel interessanter en ik "investeerde" in mensen om me heen, in deelnemen aan een verenigingsleven en in geregeld uitgaan en
concertbezoek.
Resultante daarvan is niet een dikke bankrekening, maar wel een rijk sociaal leven. niks heb ik, en van wat ik heb moet ik nog een groot deel weggeven.
Maarrrr: ik heb geen schulden, ik heb niets verloren bij het ineenstorten van de aandelenbubbel, heb daar ook geen slapeloze nacht van gehad.

ik moet daar wel eens aan denken als ik nu de pensioenfondsen en banken hoor klagen over te weinig reserves en het daarom moeten korten op pensioenen of rentepercentages. Ook jullie hadden keuzes kunnen maken toen, denk ik dan. Maar nee: men speelde liever poker met het geld van andere, soms onschuldige mensen.
Smalend denk ik aan de mensen die nu gestemd hebben op partijen die lastenverlichting beloofden. Die mensen zijn er met open ogen ingetrapt en krijgen het de komende vier jaar flink onder de neus gewreven door rechts en door de financiele instellingen.

Mijn sociale aandelen? die worden alleen maar meer waard