Films als deze zou ik nooit in de zaal gaan bekijken, deze moet toevallig in een -ahum - familiaire setting op tv voorbij komen, wil ik er voor gaan zitten. Zo gebeurde gister, op de filmkanalen.
Dat het een kassucces was en dat half Nederland juist wél massaal naar de bios ging, daar doe ik niets aan af. Dat is een knappe prestatie, al was het maar dat men knap aanvoelt wat het bioscoopvolk wil zien.
Voor mijzelf was dit nogal een formulefilm. je ziet soms letterlijk "Love actually"- verwikkelingen terug, de film naar welk voorbeeld deze (en ook haar voorganger "Alles is liefde") nagebootst is. Ik zoek altijd eerst naar positieve punten voor een recensie en die waren er zeker: ten eerste was het script maatschappelijk complexer dan van mainstreamfilms verwacht kan worden. Ten tweede daagde een leuke en aantrekkelijke nieuwe ster op: ikzelf had nog nooit van Benja Bruijning gehoord maar die liet in ieder geval indruk achter.
Het verhaal: 3 broers bereiden het 40-jarig huwelijksfeest van hun ouders voor. De kinderen zijn in sterk verschillende mate succesvol, al zal juist dat gaandeweg de film schijn blijken. Ook de ouders blijken een geluk uit te stralen dat achteraf flinterdun is.
Als 1 van de broers onvruchtbaar blijkt, chartert hij zijn broer voor donorschap. Charmant idee, maar het gegeven dat zijn vrouw er absoluut niets van mag weten, leidt tot een comedy of errors.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten