Acht jaar had ie gewacht, acht lange jaren geduld.
Er is al een tijdje een tamelijk realistische stroming gaande in de Spaanse cinema, die vele genres overspant maar zijn kern vindt in de thriller, de misdaad. Zo ook deze film, die nog een specifieker deel van het genre uitoefent. The Fury of a patient man is namelijk een wraakfilm. Ongezouten, onversneden, onverdunde wraak. Bikkelhard. Met slechts een minuscuul klein beetje clementie.
José belandt in een niet nader te noemen dorpje in een barretje. Hij drinkt er zijn espresso's , hij speelt kaart met de localo's en hij wordt - hoewel vreemd bevonden- gaandeweg geaccepteerd. De dame achter de bar is in afwachting van de vrijlating van haar man, die acht jaren in de cel heeft doorgebracht na een mislukte roofoverval. Hij was slechts chauffeur en relatief onschuldig, maar alle anderen ontkwamen. Daarmee werd hij dus medeverantwoordelijk geacht voor de dood van het slachtoffer, een winkelmeisje dat zich verzette.
Zodra Curro vrijgekomen is, ontstaat er beweging in de film. Plots verdwijnt zijn vrouw uit beeld. Al snel weten we dat José hiervoor de sleutel is. We leren dat José de aanstaande man zou zijn van het vermoorde winkelmeisje. José heeft gezwegen en gewacht op zijn kans. Via Curro zal hij te weten moeten komen wie zijn mede-overvallers waren, waar ze uit hangen en, belangrijker nog, hoe hij zich bij hen kan introduceren.
Een meedogenloos spel, al is spel hier niet echt een correct woord. Het is strijd, het is haat, het is wraak.
Sterk verfilmd, je voelt je ongemakkelijker per minuut.
Met Antonio de la Torre, Luis Callejo , Ruth Diaz
Geen opmerkingen:
Een reactie posten