Dat je vooraf nihil nothing niks van een film verwacht en dat ie dan toch onverwacht fijn blijkt.
Ik ervoer het gisteren bij het bekijken van dit verhaal. Ik was bang dat het half animatie, half menselijk zou zijn en daar kan ik doorgaans niet zo veel mee. Niets van dit alles:een verhaal van vlees en bloed onderging ik.
Alan Milne komt beschadigd terug uit de Eerste Wereldoorlog. Veel ellende heeft hij gezien en hij herbeleeft met enige regelmaat de bombardementen. Sla niet een deur te hard dicht in zijn nabijheid, dat idee. De geboorte van zijn zoon compliceert het verhaal alleen maar: een krijsend kind associeert hij met heel andere zaken.
Het kost hem lange tijd om weer enigszins in productie te komen , uiteindelijk weet hij toch weer een toneelstuk op West End in uitvoering te krijgen. Hij wil eigenlijk weg van de toneelstukken, hij wil een realistisch werk schrijven over "nooit meer oorlog". Zijn inspiratie stokt, zijn creativiteit sijpelt weg. Hij moet weg uit London.
Eenmaal in een fraai land(elijk)huis in Sussex aanbeland, doet de frisheid hem wonderen. Hij timmert, hij krijgt zelfs schoorvoetend contact met zijn zoon. Vrouwlief vindt het allemaal niets en vlucht terug naar de stad, maar samen met zoon Billy Moon (zijn koosnaam, officieel is hij Christopher Robin Milne gedoopt) begint hij aan natuurwandelingen waarbij hij fantastische verhalen vertelt. Langzamerhand valt alles op zijn plaats en begint Alan zijn verhalen op te pennen
Het is een begin van een enorm succes. Maar het is ook het begin van de verwijdering tussen vader en zoon. Alan wordt opgeslokt door media en notabelen, uitgeverijen vechten om zijn aandacht. Of eigenlijk om de aandacht van de hoofdpersoon van zijn boek: Christopher Robin. En die blijkt er helemaal niet zo van gediend en neemt dat zijn vader zeer kwalijk.
Fraai en integer gefilmd, ik was aangenaam verrast dat ik me door deze film zo aangesproken voelde.
Met: Domhnall Gleeson, Margot Robbie, Will Tilston, Alex Lawther
Geen opmerkingen:
Een reactie posten