Nou, vooruit: ze gaat met hem mee. Omdat hij het zo graag wil. Ze stapt bij Jake in de auto voor een lange rit: ze rijden naar het platteland alwaar ze zijn ouders gaat ontmoeten. Het sneeuwt behoorlijk, ze heeft de volgende dag afspraken dus Jake moet beloven dat ze 's avonds nog wel terug gaan.
Onderweg spookt er steeds maar één gedachte door haar hoofd: ik moet er mee stoppen. Wat dat precies is, weten we niet precies. En ik zou u een knappe filmkijker vinden als u het aan het einde van de film wel weet. 
Vanaf het moment dat ze in de auto stappen ontspinnen zich gesprekken die de kijker doen twijfelen of het over de twee hoofdpersonen dan wel over zijn ouders gaat. Vooral het begrip "tijd" gaat overheersen: hebben ze het nu over vanavond of speelt dit in het verleden dan wel de toekomst?
Het wordt alleen nog maar vreemder wanneer ze bij het ouderlijk huis van Jake belanden. Het is duidelijk het huis van zijn jeugd, het vreemde gedrag van zijn ouders verklaart ook wel een beetje het aparte en daarmee charmante van Jake's gedrag. Maar wat is haar rol hierin? En wat is die van de ouders?
Een sterk vervreemdende film die - ik zeg het eerlijk - voor mij veel te lang duurde. Vaagheid en gekunsteldheid alom. Niet mijn ding.
Met : Jessie Buckley , Jesse Plemons, Toni Colette , David Thewlis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten