zondag, september 06, 2020

Misbehaviour - Philippa Lowthorpe


Misbehaviour op IMDb (6,1) 

Mijn vrees werd bewaarheid. Soms ga je naar een film toe waarbij je vooraf benieuwd bent of men er wel alles uit haalt. Dit is er zo een: een razend interessant, waargebeurd, verhaal dat vele malen scherper en prikkelender is dan de uitwerking ervan. Met enige teleurstelling verliet ik de zaal: hier had meer in gezeten. 

1970. De Vietnam-oorlog is nog gaande en de jaren 50-spruitjesmentaliteit van "father knows best" heerst nog steeds in vele gezinnen en maatschappijen. De wereld is masculien , het patriarchaat is gevestigd. Maar dan. 
De seksuele revolutie ontspint en daarmee ook de bevrijding van de vrouw. Niet langer hoeven vrouwen de volgzame poppetjes te zijn die mooi mogen zijn en het eten mogen klaarmaken. Vrouwen willen óók studeren, vrouwen willen óók een carrière. Naast de battle of the sexes woedt er ook een battle of the races: onderdrukte zwarte bevolkingsgroepen staan steeds meer op tegen de blanke overheersing. 
Al geruime tijd is de jaarlijkse Miss World-verkiezing een internationale kijkcijferhit, een event van de eerste orde. In 1970 wordt de verkiezing in London gehouden, de grote vis Bob Hope (een destijds wereldberoemd acteur en showman) is gestrikt als presentator. Radicale vrouwengroepen zijn van plan te gaan demonstreren tegen de vleeskeuring die Miss World in hun ogen is. Eerst nog in het geheim maar langzamerhand steeds openlijker spreekt men zich uit.
Sally Alexander is een jonge moeder die haar welbespraaktheid inzet voor de beweging. Ze combineert dit met het moederschap en het volgen van een geschiedenisstudie, ze zit tussen twee vuren. Door de radicalinski's wordt ze gezien als burgerlijk, terwijl haar thuisfront haar verwijt dat ze zich meer met dat thuisfront zou moeten bezighouden. 


Anti-apartheidsactivisten bestoken ondertussen de MissWorld-organisatie met kritiek over de vertegenwoordiging van "zwarte" landen door "witte" misses. Onder dreiging van protesten en slechte publiciteit zwicht de organisatie en laat het apartheidsland Zuid-Afrika twéé missen afvaardigen: een blanke Miss Zuid-Afrika en een zwarte Miss Afrika-Zuid. Ook miss Grenada is een donkere dame, die blij is haar kansarme omgeving al dan niet tijdelijk te kunnen ontvluchten. 
Meerdere krachten en richtingen botsen hier: voor de missen is dit een carrièrekans en voor sommigen zelfs een vlucht uit de armoe en het onrecht. De gelijkheid van ras zet sommige naties aan tot verzet. En de mannen, het patriarchaat, zien hoofdschuddend aan hoe hun zekerheden over de rol van de vrouw op hun grondvesten staan te schudden. Kom, we zetten de tv aan: Miss World - verkiezing is er op vanavond. 



Geen opmerkingen:

C'e ancora domani (aka There is still tomorrow) - Paola Cortellesi

C'e ancora domani op IMDb (7,8)   C'e ancora domani op Moviemeter (3,67) Een schoonheid van een film. Verhaal is sterk. Beelden zijn...