XTC: This is pop op IMDb (7,5)
Heerlijke documentaire over een zo mogelijk nog heerlijker rochband. Britser dan Brits, en behorend tot de favo-bands uit mijn verzameling. Ik zag ze live, 8 maart 1983 in Paradiso, ten tijde van het ommekeer-album "English Settlement". Prachtige podiumaankleding, gedreven muzikanten. Niet lang daarna zouden ze stoppen met optreden en alleen nog maar platen maken. Net als..
Juist ja, XTC is een band in de traditie van the Beatles. Niet zo groot, niet zo fameus maar wel met dezelfde opgaande lijn in hun carrière : per album veranderden ze lichtjes hun stijl en per album verbeterden ze. Ook hier twee sterke songschrijvers, die het echter nooit samen probeerden maar elk individueel hun werk richting de studio brachten.
De documentaire vertelt over het ontstaan : de twee aristieke jongemannen uit het saaie Swindon, die de muziek gebruikten als uitvlucht uit een lastige tienertijd. Van energieke punksongs ontwikkelde de band zich langzaam tot leveranciers van "typisch Engelse songs" , een werkwijze die ze gemeen hebben met the Kinks en Blur. Geen politieke songs, maar liedjes over de man in de straat en over wonen en werken in die klassieke Britse buitensteden.
Belangrijk keerpunt in het bestaan van de band is de psychose die zanger Andy Partidge halverwege jaren 80 krijgt wanneer hij resoluut stopt met zijn valium-verslaving. Dat heeft dermate effecten dat de band nooit meer op het podium zal gaan staan, de angsten en de afkeer voor dat beperkte bestaan overheersen. Songs schrijven, dat blijven ze doen. Nog vele studio-albums volgen.
U snapt: ik heb inmiddels weer even lekker een plaatje van ze op staan.
Met : Andy Partridge, Colin Moulding, Dave Gregory
Geen opmerkingen:
Een reactie posten