Tenet. Lees het woord : het betekent niets. Lees het achterstevoren: nog steeds niets. Toch is het al een indicatie dat de filmtitel een palindroom is. Van voor naar achter en van achter naar voren: het lijkt hetzelfde, het lijkt in niets te verschillen. Nolan is als regisseur gefascineerd door het begrip "tijd": hij speelde er al eerder mee, met name in "Memento" was het de leidraad van de film. Zo ook in "Tenet".
De term "Tenet" blijkt een codenaam. Een beperkt aantal mensen beschikt over het vermogen om vanuit de toekomst terug te reizen in de tijd. "Tijdinversie" heet dit fenomeen en , hoe absurd het ook klinkt, het wordt overtuigend aangepakt als een mogelijkheid. Wat het syndicaat ermee doet , is terugreizen in de tijd om de loop van de geschiedenis her en der aan te passen. Uiteraard is Andrei Sator, de leider van het syndicaat, iemand met kwade bedoelingen: hij zoekt naar een manier om de wereld te vernietigen , mee te trekken in zijn persoonlijke val. Daartoe beschikt hij over een algoritme met negen verschillende onderdelen, waarvan hij er al over acht beschikt. U snapt.
Hij wordt daarin tegengewerkt door 'The Protagonist" , de man die het goede in de wereld vertegenwoordigt en die namens de overheid alles moet doen om deze dreiging - letterlijk- uit de wereld te helpen. De protagonist gooit het op een akkoordje met de verleidelijke vrouw van Sator, zodat hij een weg naar binnen weet te werken in de wereld van het kwaad.
Begrijpt u het nog? Nee, snap ik, het is voor iedereen enorm lastig om het script bij te houden. Maar dat geeft voor u als kijker niet: de film is sensationeel, visueel en er wordt écht een verhaal verteld. Zelfs voor iemand als ik is deze film fijn om naar te kijken: er gebeurt iets, het is een reis, hoe onwerkelijk ook. Geen spijt van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten