Vriendelijke en gemoedelijke documentaire over de sensationele opkomst van de Indorock in Nederland in de jaren 50. De periode was ernaar: Nederland was gemankeerd uit de oorlog gekomen en probeerde de draad weer op te pakken, tegelijkertijd kwamen veel Nederlandse Indonesiërs vanuit het oosten naar hier omdat juist daar de (burger)oorlog gaande was.
Stuk voor stuk vertellen ze dat ze zich nergens thuis voelden: te blank voor de Gordel van Smaragd, te gekleurd voor Nederland Regeltjesland. Niet gek dat juist bij deze groep de vers ontstane beweging van rockmuziek zo post vatte.
Ze waren gewend aan andere ritmes dan de Nederlanders met hun zoete levensliedjes. Dat bood kans om te excelleren en al snel overspoelde een golf van Indorock-bandjes de Nederlandse (en Duitse) podia. Devils, Aces, Rockers : de bandnamen waren dreigend maar met de blik van nu was het allemaal heel onschuldig.
Ze waren gewend aan andere ritmes dan de Nederlanders met hun zoete levensliedjes. Dat bood kans om te excelleren en al snel overspoelde een golf van Indorock-bandjes de Nederlandse (en Duitse) podia. Devils, Aces, Rockers : de bandnamen waren dreigend maar met de blik van nu was het allemaal heel onschuldig.
De grootste van hen waren de Tielman Brothers die met veel dynamiek en fysiek vertoon een grote schare fans aan zich bonden. Ook de meer luisterpop-geörienteerde muzikanten als The Blue Diamonds en Anneke Grönloh komen aan bod, net als een hele keur aan inmiddels bejaarde gitaristen en pianisten.
Vermakelijk geheel, prettige documentaire.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten