vrijdag, juni 15, 2012

De Rouille et d'Os - Jacques Audiard


Gister in première gegaan, de roem is de film al fors vooruit gesneld. Ik wilde er dan ook vlot bij zijn. Meteen maar de eindconclusie: Sterke film! Niet voor watjes..


De film kent een kunstige spagaat tussen spijkerhard en romantische intimiteit. Vooral Matthias Schoenaerts blijkt beide kanten in zich te verenigen in deze hoofdrol. Hij is een prijsvechter, een agressieve beveiligingsbeambte en tegelijk is hij vader en minnaar. Minnaar van de orka-trainster die op haar werk een bizar ongeval meemaakt en beide onderbenen verliest.


Ali zorgt voor haar maar laat haar ook vele malen stikken. Wat prachtig is aan deze film is de groeiende zelfacceptatie van de gehandicapte schoonheid. Samen spelen ze een spel van aantrekken en afstoten. Scherp en op de huid gefilmd, bij vlagen wat bloederig maar het verhaal is te boeiend om het geweld storend te vinden. Keigoed!

1 opmerking:

Peter te Riele zei

Mooie film. Rauw, hard, zacht en teder. Ook authentiek en sterk. In pijnlijke momenten toch weer opstaan. Je sterk voelen en toch zo geraakt weten. Mooi gefilmd ook. Zag de film pas afgelopen weekend op Netflix en ben daarna op jouw blog gaan zoeken. Onze voorkeur en liefde voor (bepaalde) films komt aardig overeen.

Witte Flits- Laura Hermanides

Witte Flits op IMDb (7,2)   Witte Flits op Moviemeter (3,79) Uitermate integere film, niet voor niets de opener van het laatste Nederlands F...