Wat is scriptschrijven toch een weergaloos en belangrijk vak. Een behoorlijk percentage van de films zou weggeworpen kunnen worden als het script niet zo verdomde intrigerend en aanlokkelijk was.
Niemendalletjes worden verheven tot onderhoudend kijkspel. Dat is een kunst, zo zeg ik u.
Op een middelbare school in een Frans provinciestadje wordt een meisje zwanger. In plaats van zich te verkruipen, vertelt ze het trots aan haar klasgenootjes en ze meldt dat ze niet van plan is het weg te laten halen. Sterker nog: ze gaat het combineren met haar schoolleven, ze gaat zelfs haar nieuwe leven er op inrichten.
Al snel ontstaat er een inktvlek aan zwangere meisjes, onder de afspraak: we gaan voor elkaar en voor elkaar's kindjes zorgen. We gaan bij elkaar wonen en doen om beurten de vervelende taken.
De dames zelf hebben elkaar wel gevonden, maar de schoolleiding en vooral de ouders zitten met de handen in het haar. Veel over-en-weer verwijten, wie is er nou eigenlijk verantwoordelijk voor de opvoeding. In die zin is het een waar highschool-drama.
Voor mijzelf was het meer een coming-of-age drama , met actuele gezichtspunten als "waarom diploma halen als niemand me straks toch aanneemt en als ik net zo'n shitty leven als mijn ouders krijg".
Sterk, mensen, sterk. Ik ben zo blij dat dit soort films toevallig op mijn pad komen/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten