Tweede film van de avond ging ook al over obsessieve liefde.
In dit geval die van de writers-blockende schrijver Arie , een prettig waanzinnig gespeelde rol van karakteracteur Raymond Thiry . Arie ontwikkelt in zijn hoofd een passionele relatie met tramchauffeuse Sonja.
Dagelijks staat ie bij de halte om een kaartje te kopen bij de vuurrode bestuurster. Ze dóét wel vriendelijk, vindt ie, maar ze zet geen stappen. Dat doet ze wel bij de dikke , die door Arie steeds als "de directeur" wordt beschreven.
Door de verliefdheid lukt het Arie wel weer woorden op papier te krijgen, hetgeen iets aan lucht geeft in de verhouding met zijn uitgever, maar aan de andere kant wordt hij steeds wanhopiger. Hij begint Sonja te volgen, hij begint zijn leed te verdrinken, hij krijgt moeite met zijn huisbaas.
Aftakeling , toetakeling, onttakeling. Thiry geeft het goed weer.
Verder vond ik de film niet al te indrukwekkend, moet ik toegeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten