Aardige film. Voor mij niet de topfilm waarvan vrienden mij probeerden te overtuigen, maar aardig is ie zeker.
De film wordt voor 98 procent gedragen door Joaquin Phoenix, die een steeds groter palet aan dragende rollen begint te etaleren. Dat doet ie goed, in dit geval heel goed.
Met verve (jaja, snapt u : palet-verve. Zo rol ik) speelt hij een ietwat eenzame man die richting middelbare leeftijd gaat. Net gescheiden, het datingcircuit lonkt maar hij kan het nog allemaal niet zo.
Hij schaft zichzelf een nieuw besturingssysteem voor de pc aan en haalt daarmee een paard van Troje binnen. Een lief, geil en bijzonder paard, dat dan weer wel. Hij mag kiezen uit een mannen- en een vrouwenstem als begeleider door zijn programma's en hij kiest voor een vrouw. Slimme zet, want het wordt de zwoele Samantha (Scarlett Johansson, en wat een stem is dat: uw recensent is ook niet van steen).
Vanaf de installatie dringt virtuele Samantha steeds verder zijn real life binnen. Ze ontwikkelt zich van assistent-emailverwerking tot "sextoy in the cloud". Theodore raakt bezeten en roept haar op elk moment van de dag te hulp. Pas als hij in de echte wereld geconfronteerd wordt met dit gedrag( als hij met zijn ex de scheidingspapieren moet gaan tekenen), komt er bezinning. Maar dan lijkt het te laat.
Het bijzondere koppel stevent af op een onontkoombare break up. Maar wie dumpt wie?
Zoals gezegd: aardig, bij vlagen inderdaad sterk (vooral Phoenix dan).
1 opmerking:
Ik zie de film nu pas. Ik moet het met de dvd van de bieb doen. Dat betekent soms jaren later dan jij. Ik wist niet dat je 'm gezien had. Ik vond het wel een film die onder de huid kan kruipen. Heeft natuurlijk alles te maken met de eigen levenservaring en hoe je daarin staat. Sterke film. Ik schreef vandaag een blog. http://eigenwijsinonderwijs.blogspot.nl/2016/08/her.html
Een reactie posten