Tamelijk ondoorgrondelijke film. Althans: ik kom niet helemaal achter de bedoelingen van de regisseur. Wilde die een stukje nasleep van de Balkan-oorlog verbeelden? Of was het toch louter een coming of age-verhaal van een duo onaangepasten? Hoe dan ook: de film duurt te lang om een en ander uit te dragen, blijft bovendien hangen in te artistiek gedrag. Beelden zijn wel zeer ok, overigens.
Leni en Lazar zijn al vanaf hun vroege jeugd de ganse dag met elkaar bezig. Is het oorspronkelijk nog spelen langs de rivier en in de maisvelden, soms ontaardt het in licht kattenkwaad.
We maken een sprongetje naar de jongvolwassenheid van het duo. Lazar komt terug in het dorp om zijn vader te begraven. De ietwat verknipte Leni pakt het contact met hem al snel weer op en al spoedig mondt hun hernieuwde contact uit in rebels gedrag waarmee ze feesten en markten op stelten zetten. Ze komen erachter dat ze nog iets af te sluiten hebben en vluchten: ze fietsen langs alle plekken waar ze in hun jeugd een stempeltje hebben achtergelaten. Er bloeit en broeit iets tussen de twee, maar het is overduidelijk dat ze beiden moeite hebben zich te binden.
Arthouser pur sang, maar het had zelfs voor mij iets minder gemogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten