Vermakelijke film, niet meer dan dat. Uitschieters zijn het vrolijke spel van Wim Opbrouck en het verrassend intense acteren van Wilfried de Jong. Verder is het een leuk verhaaltje dat m.i. iets te voorspelbaar wordt afgespeeld. Wellicht is dat anders als je het boek niet kent, maar een aantal scherpe zaken komen in de film minder aan bod dan dat ik ze me van papier herinnerde. Probeer het zelf!!
Vier jeugdvrienden ontmoeten elkaar op een feestelijke receptie ter ere van een van hen. Deze Joost heeft zojuist een belangrijke prijs ontvangen voor wetenschappelijk onderzoek. De mannen halen herinneringen op aan vroeger en enkelen van hen meldden plotseling weer bericht te hebben ontvangen van een toenmalige wederzijdse vriendin. Ter plekke wordt besloten de toenmalige reis nog eenmaal te herhalen en aldaar deze dame te ontmoeten.
Reisdoel is de Mont Ventoux, de winderige berg die regelmatig in de Tour de France wordt ingenomen. De jongens dwingen zichzelf tot een ultieme fysieke prestatie en dat gaat goed. Mis gaat het pas bij de afdaling: een van hen verongelukt. Dodelijk.
30 jaar lang blijven de mannen met vragen zitten: was het expres? Was het om de gunst van Laura, het"meisje dat welhaast als groepsbezit gold? Was het doodsverachting?
Gaandeweg de film wordt duidelijk dat de vriendschappen zwaar onder druk gestaan hebben en soms nog staan, maar dat ie wel overwint. Waarbij het beantwoorden van die jarenlange vragen natuurlijk nogal helpt.
Prima film voor een fijne middag. Niks hartstikke bijzonder, maar een goed anderhalf uur vermaak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten