Fijne feelgood. Humoristisch, cynisch, belerend. Met ook een heel fijne rol voor drie veel te wijsneuzerige kinderen, die je meent achter het behang te moeten plakken maar die voor de film wel heel eerlijk ontwapenend zijn.
Jong stel ligt in scheiding, maar moet dat voor de familie nog even stilhouden. Opa wordt 75, is terminaal ziek en moet gespaard blijven van negatieve verhalen. De kinderen zijn helemaal niet van plan geheimen te bewaren, want liegen is slecht.
Als het gezin arriveert, gaat het dan ook al vrij snel los. De merkwaardige oom en tante krijgen hem vol van voren, papa en mama worden niet gespaard. De enige die overal gunstig uitspringt, is opa. Opa (een herkenbare rol van Billy Connolly) is al zijn hele leven onaangepast, waant zich Viking in the Highlands, vind dat mensen eens iets minder zouden moeten zeuren omdat het geruzie nimmer ergens toe leidt. En , belangrijker nog, omdat er eigenlijk op iedereen wel wat aan te merken valt, dus wie ben jij om wat van de ander te zeggen? (Levensles!)
Als opa op de grote feestdag besluit om de voorbereidingen te ontlopen en lekker met zijn kleinkinderen naar het strand te gaan, is de ontreddering groot. Zou je dat nou wel doen? Moet dat nu?
Ja, dat moet nu. Opa heeft een prachtdag met de kleintjes, de ene na de andere pedagogische overtreding wordt gemaakt. In vrede zakt hij weg, op het strand overvalt hem de eeuwige slaap.
De kinderen , eerst geschrokken, denken al gauw aan wat hij hen leerde en houden hem weg van volwassenen. Zij zullen zelf wel een waardige begrafenis voor opa regelen. Vlot gebouwd, ceremonie erbij en brandend wordt opa de oceaan op geduwd.
De boot is aan bij de volwassenen , dat begrijpt u. Schande en dergelijke, totdat blijkt dat de kinderen de lessen van opa echt heel goed hebben geïnterpreteerd. Waarmee ze vervolgens bij de volwassenen de deuren openen.
Bij vlagen hilarisch, af en toe tikkeltje moralistisch, maar verder een heerlijke film.
Met oa: Rosamund Pike, Billy Connolly, David Tennant
Geen opmerkingen:
Een reactie posten