Moeizame film, ondanks alle goede bedoelingen. Het verhaal is goed, het camerawerk is een prettige mix van Arabische en Scandinavische blik, maar toch komt het niet los. Kan aan het her en der matige acteerwerk liggen. Niet van hoofdpersoon Fares Fares, die we zouden kunnen kennen van Zweedse komedies als "Jalla Jalla". Hou me ten goede, het is niet slecht maar op een of andere manier raakte ik er niet helemaal in.
Nourdin is rechercheur op een van de grotere bureaus van Cairo. Hij ontkomt er niet aan om het spel mee te spelen zoals het daar gespeeld wordt: niet recht en rechtvaardigheid spelen hier de belangrijkste rol, nee, er moet geld verdiend worden. Links en rechts pakken agenten geld aan om dan even bewust de andere kant op te kijken. Nourdin's oom is chef de bureau en is volcontinue bezig om te kijken waar er nieuwe geldstromen kunnen worden aangeboord.
Deze setting heeft u even nodig om vervolgens te snappen waarom Nourdin zo wordt tegengewerkt als hij op een echte zaak stuit: in het Hilton hotel is een vrouw vermoord. Een zangeres met banden in hoge kringen. De officiële stellingname van de politie is "zelfmoord', maar Nourdin ziet ter plaatse dat daarvan geen sprake kan zijn. Er is een getuige , een kamermeisje, dat kan bevestigen dat het hier om een moord gaat. Dit meisje is echter illegaal in het land en moet voortdurend onderduiken om aan de handen van de daders te ontkomen.
Nourdin wroet en poert en stuit daarbij op stinkende handeltjes. Zijn vastberadenheid wordt hem niet in dank afgenomen, zeker niet als hij op het spoor raakt van een van 's lands rijkste industriëlen. Er dreigt een confrontatie waarbij Nourdin moet kiezen tussen rechtvaardigheid en (sommigen van) zijn collega's. Met gevaar voor eigen leven, ook dat nog.
Met : Fares Fares , Mari Malek , Yasser Ali Maher
Persoonlijke noot: ooit zat ik op het terras van datzelfde Nijl Hilton een gesprek te voeren met een goede vriend. We schrijven 1986, dat gesprek zou mijn leven danig veranderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten