7,8. Dat zegt wat , mensen. Ik ben er erg van: films die je doen schudden in je tuig. Films waarbij je zelf rechtop zit aan het eind van de film, met open mond zelfs. Het enige wat ik kon uitkramen, was een langerekt : "zóóóóóóóóóó!". De film heeft niets met de beroemde musical te maken. En toch weer wel, want het allerlaatste shot is een quote uit het beroemde Victur Hugo-boek: "Er zijn geen slechte bloemen, er zijn geen slechte mensen. Er zijn alleen slechte kwekers."
We duiken diep de banlieus van Parijs in, waar ledigheid het opgeschudde oorkussen van de duivel is. Werkloosheid, armoede, raciale en religieuze spanningen. Ga er maar aanstaan om je daar als politie te handhaven, laat staan als bewoner. We reizen mee met een speciaal interventie-team , een drietal waarin alle facetten van de politieteams zijn vertegenwoordigd: multicultureel, inlevend, sociaal bewogen, begripvol. Maar ook: agressief, machtsbelust en autoritair. Als er binnen dit drietal al zoveel spanningen zijn, hoe moeten zij dit dan buiten beeld houden voor de burgers die zij moeten beschermen?
Het gaat mis natuurlijk. Helemaal mis. Een van de bekendere straatschoffies steelt een leeuwenwelpje van een circusterrein, waarop de ganse (zigeuner)circusfamilie verhaal komt halen bij de woonflats waar de Afrikaanse bevolking huist. Die verwijzen naar de moslim-wijken waar de crimineel waarschijnlijk vandaan komt. Door één simpele kwajongensstreek staan drie bevolkingsgroepen in 1 keer lijnrecht en agressief tegenover elkaar, de politie wordt heen en weer gekaatst tussen de belangen. Dat gaat natuurlijk mis, helemaal wanneer blijkt dat die specifieke actie is gefilmd door een drone, die vanuit een van de flats is bestuurd. Er ontstaat een driedubbele zoektocht: de waarheid (die sneuvelt natuurlijk als eerste) , het leeuwenwelpje én de drone moeten allemaal boven water komen.
De scenes zijn druk, scherp en lawaaiig. Waar ik dat een maand geleden bij "Uncut Gems" dé grote irritatiefactor vond, achtte ik het bij deze film volledig op zijn plaats. Onze samenleving staat op spanning, het vereist evenwichtskunst om met elkaar om te blijven gaan.
Met : Damien Bonnard, Alexis Manenti, Djebril Zonga, Issa Perica
Geen opmerkingen:
Een reactie posten