En alweer een vliegeniersfilm. Ik heb er zin in deze week.
Ook deze vanaf de bank bekeken, op de rustige zaterdagavond rule'de Film1 maar weer eens.
Deze film is een soort "Speed" meets "Leaving Las Vegas".
Zwaar bekaterd wordt onze hoofdpersoon wakker in z'n hotel. Over 2 uur vertrekt z'n vliegtuig. Normaal niet zo'n probleem, maar hij moet 'm besturen. Whip Whitaker is een piloot met een drank- en een cokeprobleem. Geen ideale combi met zijn beroep, maar hij houdt al jaren vol.
De vlucht van Orlando naar Atlanta die hij moet doen is immers normaal een makkie voor 'm . Uurtje binnenlands vliegen. Deze gaat echter anders: zwaar weer en een krakkemikkig vliegtuig vragen alles van zijn jarenlange ervaring. Hoe ie t doet, doet ie 't maar hij weet het vliegtuig acrobatisch op een grasveld te landen. Wel 6 slachtoffers, maar ook 96 overlevenden. Een kunststukje.
Geboren voor het heldendom, zo lijkt het. Niet deze man: de schuldvraag tussen verzekeraars van de luchtvaartmaatschappij en die van de vliegtuigbouwer leidt tot een diepgaand onderzoek. En daarbij komt naar boven dat meneer Whitaker zwaar onder invloed het vliegtuig moet hebben bestuurd. In plaats van medailles dreigt dus gevangenisstraf.
Alle hulp krijgt Whitaker aangeboden, maar zijn drankprobleem duikt steeds weer op. Uit arren moede sluiten de verzekeraars hem een tijdje op, zodat hij bij de volgende zitting in ieder geval nuchter verschijnt.
Wat me het meest opviel aan de film: Denzel Washington die een keer geen doortastende veelkunner blijkt, maar gewoon een man met vaardigheden én zwakheden. Grote zwakheden zelfs..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten