Vooropgesteld: ik kan Louis Theroux heel goed hebben, vind zijn aanpak ook erg prettig. Undercover zal ie nooit meer kunnen, zijn reputatie is daarvoor te groot. Dusdanig groot dat het onderwerp, dat hij in deze film aanpakt, zeer eenzijdig naar voren komt.
Die eenzijdigheid komt niet door Theroux's behandeling of inzichten, nee, die komt door de totale communicatiestop die het Scientology-concern over deze film afkondigde. Er mocht niet met meneer Theroux gepraat worden, de terreinen die de religieuze BV bezit werden volledig afgeschermd en de mensen die Theroux wel voor de camera kreeg, werden systematisch afgeschilderd als onbetrouwbaar.
Waarom, zult u zeggen? Theroux staat toch juist bekend om het doen van wederhoor in het hol van de leeuw? Wat mij betreft, zegt het alles over de staat van Scientology. Men heeft dingen te verbergen, men is helemaal niet "het religieuze pad naar vrijheid" dat men zegt te zijn, men vormt simpelweg een enorme geldmachine die van sekteleden en van cursisten enorme scheppen geld verlangt te ontvangen.
Theroux is gedwongen om een aantal historische momenten in de ontstaansgeschiedenis van Scientology na te spelen met acteurs. Bij de training van die acteurs kan hij wél gebruik maken van ervaringsdeskundigen, ex-leden die doorgaans met een "bang" uit de groep zijn gestapt. Dat laatste maakt hen uiteraard ook moeilijk bruikbaar voor Theroux, want wat in hun verhaal is waar en wat is rancune?
Voor de neutrale kijker (ben ik niet, ik heb nogal moeite met religie's en sektes) wordt desondanks duidelijk dat de scifi-kerk dubieuze praktijken bezigt. David Miscavige, de opvolger van stichter L.Ron Hubbard, wordt neergezet als een agressieve tiran die mensen kleineert en die koste wat kost op de troon wil blijven.
Tegenvaller aan de film is hoe dan ook dat het onderwerp slechts van de buitenkant belicht wordt, maar dat kan niet anders: Scientology laat niemand een kijkje in de keuken nemen. Dat zegt op zich al genoeg. In ieder geval voor mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten