Subtiel geweven plot. Niet echt een dynamische film maar de psychologie van de angst bepaalt een goed deel van het verhaal. En dat maakt het boeiend genoeg om uit te zitten.
Tom Selznick is een begenadigd pianist, misschien wel de beste van zijn generatie. Echter, aan hem kleeft een eenmalige fout in het verleden: in wat algemeen gezien wordt als het moeilijkste contemporaine muziekstuk dat een pianist kan spelen, verzaakte hij in de afronding van het stuk: hij klapte dicht bij het spelen van de vier laatste moeilijke noten.
Zijn vrouw is een gevierd actrice en waagt het om hem terug het podium op te trekken: ze huurt de allerbeste piano die er is, die toevallig eigendom is geweest van de schrijver van dat muziekstuk.
Tom huivert, weigert maar wordt uiteindelijk toch overgehaald. Een raar concert voor een stampvolle neemt zijn aanvang.
Als Tom zijn bladmuziek voor zich neemt, ziet hij plots dat erop geschreven is. En niet zomaar iets: een dreigement dat hij geen enkele foute noot mag spelen, of zijn vrouw gaat eraan. De schrijver van de tekst blijkt aanwezig in de zaal, zo toont hij aan met laserlampjes gericht op zowel de vrouw als de pianist.
Het zweet klotst Tom door de handen: hij moet letterlijk spelen alsof zijn leven er van af hangt. En niet alleen het zijne: ook die van zijn vrouw en die van de onbetaalbaar dure piano lopen gevaar.
Zoals gezegd: het script is sterk, acteerwerk niet per sé maar toch een voldoende geheel.
Met oa: Elijah Wood, John Cusack
Geen opmerkingen:
Een reactie posten