Niet onaardig. Kleine Zweeds/Noorse film over een meisje dat alles in zich heeft om "lost generation' te worden. Geen werk, alcoholverleden, randfiguur pur sang. Woont in een uitermate rommelig pension met allerlei andere niet heel geslaagde jongeren.
Het arbeidsbureau kan haar steeds maar niets bieden. Alles verandert als ze na een mislukte sollicitatie bij een sushi-restaurant toch een snaar raakt bij de eigenaar. Hij ziet niets in haar als serveerster, maar ze mag wel op zijn jongste dochter oppassen. Dat slaat aan, ze kweekt een band met het meisje en groeit door naar een bijna au-pair status. De oudste dochter van die vent bekijkt het allemaal met wantrouwen, zeker als paps avances begint te maken naar zijn fraaie nieuwe medewerker. Moeder is buiten beeld want continu in het buitenland werkzaam.
Het gaat van kwaad tot erger, het komt uiteindelijk tot een stormachtige relatie tussen de oude man en zijn jonge blaadje. Hij raakt hotel de botel maar kan dat voor de buitenwereld niet helemaal waarmaken.
Alles verandert, uiteraard, als de moeder vervroegd terug komt van haar zoveelste reis. De band tussen vader en au-pair blijkt minder stevig dan gedacht. Maar die tussen oudste dochter en haar toont een verrassende ontwikkeling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten