Eerst maar weer eens een film van de andere kant van de wereld. Een Hindi-film, vanuit het Indiase deel van de Himalaya. Was inzending voor beste buitenlandse film bij de Oscars. Niet gewonnen.
De film vertelt het verhaal van Kamala, een jonge moeder die woont in een bergdorpje wat bijkans onherbergzaam afgelegen ligt van de buitenwereld. Haar man werkt in de grote stad, dat moest wel want in het dorp is weinig tot niets. Wanhopig probeert ze contact met hem te krijgen want hij heeft al vijf maanden niets van zich laten horen.
Ze trekt de stoute schoenen aan en begint aan een gevaarlijke reis: bussen, vrachtwagens, liften et cetera zijn de enige manier om de bergen af te dalen en in de richting van Delhi te komen. Best tricky voor een vrouw alleen. Als ze op haar reis een stugge, ietwat nare man ontmoet die haar zijn hulp aanbiedt, begint ze te twijfelen. Ze vertrouwt hem niet maar hij kan haar wel beschermen tegen onraad. En hij kan wellicht helpen zoeken naar haar man, als ze eenmaal Delhi bereiken.
Heel heel heel (maar dan ook heel) langzaam ontstaat er iets van communicatie tussen de twee. Hij speelt het allemaal heel slim via het dochtertje, de moeder doet afstandelijker op een meer arrogante manier dan waar ze recht op heeft.
Het geld raakt op, een leven op straat dreigt en ze hebben haar man nog steeds niet gevonden. Als hij weer op zoektocht langs de bouwplaatsen is, doet zij een griezelige ontdekking.
Aziaten doen het in hun films vaker kalm aan, maar deze ging wel erg langzaam. Toch: niet slecht of zo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten