Terdege besef ik dat hier een markt voor is, terdege besef ik ook dat er een groep mensen is waarbij filmbeleving niet gaat om uitdaging maar om vermaak. Dat mag, daar draait een groot deel van de industrie op.
Dus ik wist vooraf keurig waar ik aan begon, toen ik deze op "afspelen" klikte. Ik dacht dat het een Sanne Vogel-vehikel was (en die kan ik nog wel verdragen) maar dat bleek niet zo. Dit is van de schrijfster (!) Elle van Rijn. Die heeft ongetwijfeld een formule uit haar hoofd geleerd.
Alle elementen van de feelgood formule kwamen voorbij, heb me geen enkel moment verrast gevoeld. Dat is jammer. Maar ik ben dan ook niet de doelgroep van regisseur en schrijfster.
De film draait om een biologe/laborante die, halverwege 30, voor de zoveelste keer haar relatie ziet stranden terwijl om haar heen de huwelijksaanzoeken neerkletteren. Ze wil niet overschieten en doet wanhopige pogingen aan zichzelf te werken en een nieuwe prins te ontmoeten. Er duiken twee kandidaten op, u mag al snel zelf deelnemen aan het raadspelletje welke van de twee voor haar uiteindelijke de ware zal blijken.
Pluspuntje was het goede, zeer ontspannen spel van Martijn Lakemeier, die ooit nog het kleine jochie in "Oorlogswinter" speelde. Verder?Ieder zijn meug.
Met oa Eliza Maas, Thijs Römer, Martijn Lakemeier, Nadja Hüpscher en Raymonde de Kuiper
Geen opmerkingen:
Een reactie posten