De openingsfilm van de Hoornse Filmdagen. Openingspraatje van de regisseur waar het plezier van het creatieve proces al vanaf spatte. Dat zie je in de film terug. Begin december gaat de film in premiere, vanwege het festival kregen wij de kans hem eerder te zien.
Waterboys is een film die feelgood koppelt aan een nostalgisch en dramatisch probleem: de midlife-crisis van de hoofdpersoon. De levensfase waar schrijver Victor zich in bevindt, is in alles bepalend voor de verwikkelingen van deze film. Er is wanhoop, er is eenzaamheid zowel als onbezonnenheid. Er is onverschilligheid en er is catharsis. Leopold Witte brengt het met verve, waarvoor hulde.
Victor is op weg naar huis van zijn zoveelste signeersessie. Nou ja, op weg op weg: hij is al aan zijn derde uitstellende telefoontje naar zijn vrouw bezig als de kijker reeds inziet wat Victor nog moet ervaren. Zijn vrouw neemt niet op, Victor gaat in een leeg huis thuiskomen. Zijn spullen zijn weg, hij wordt zijn huis uitgezet. Al snel leren we waarom: hij mag dan een gevierd schrijver zijn, hij houdt er tevens een losse moraal en enige losbandigheid op na.
Op hetzelfde moment breekt ook zijn zoon zijn relatie op. Althans: ook hem overkomt het dat hij door zijn vriendin eruit wordt gezet. Vader en zoon zitten in hetzelfde schuitje en zijn even op elkaar aangewezen.
Omdat vader een boekpresentatie in Schotland in het vooruitzicht heeft, vraagt hij zijn zoon mee voor dat reisje. Kans om de zinnen even te verzetten en elkaar te steunen in deze moeilijke tijden. De grote verschillen tussen de ongedwongen vader en de meer serieuze zoon leiden tot conflicten. Dat begint klein maar loopt zienderogen naar een climax.
De gehele film door, letterlijk van begin tot eind, wordt het verhaal mede verteld door muziek. De regisseur vertelde in zijn inleiding liefhebber te zijn van de muziek van de formatie The Waterboys. Hij legde de contact met de zanger -nog steeds actief- en die blijkt bereid tot een bijdrage in de film. De poetische liedjes van Mike Scott spelen een belangrijke rol in het vertellen van dit verhaal. En dat is best een fijne rol.
Prima onderhoudende film. Kunt u rustig gaan zien, vanaf volgende maand.
Met : Leopold Witte, Tim Linde, Helen Belbin, Julie McLellan,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten