Er tegenin valt te brengen dat het hele verhaal - de titel ten spijt - wel heel erg zweverig is. Dat er wel een heleboel aannames gedaan moeten worden om overtuigd te zijn van de mogelijkheid de wereld te veranderen door een andere spiritualiteit.
Minstens zo veel valt er echter vóór te zeggen. Want waarom niet? Waarom niet eens wat meer afstand van kapitalisme en consumentisme, waarom niet ontspullen en onthechten? En vooral: waarom niet eens meer denken in het menselijke in plaats van in het materiële?
U begrijpt: ik heb gekeken naar de meest besproken docu van dit moment. Dat we met z;n allen niet heel gelukkig zijn op deze aardbol, dat moge duidelijk zijn. De ene heeft moeite aan te haken bij de rat race, de andere is bezorgd over onze omgang met moeder Aarde, weer een ander heeft angsten over oorlog en armoede. En geef toe: al die verschillende elementen spelen op dit moment.
Een Nederlands stel besloot even ruim een decennium geleden om het westerse bijltje er bij neer te gooien. Ze stopten met hun baan, ze zegden alle contracten en verbintenissen op en trokken met hun gezin de wereld in. Op zoek naar de "keepers of the earth" : overal op aarde zijn mensen die het anders doen dan de rest. Die spiritualiteit als leidraad hebben, al dan niet voorzien van denkbeelden over reïncarnatie en het bestaan van diverse goden. De onthechte Nederlanders vonden ze in Amerika: oude wijze Indianen die als native bewoners daar altijd volgens een traditionele eenheid met de natuur hebben geleefd. Ze vonden ze in Australië, onder de verdrukte Aboriginals. Ze vonden ze in Peru , in Kenia, in Japan en in Ierland.
Overal en nergens, bijna letterlijk, leefden die mensen in harmonie met zichzelf. En met de natuur. Ze volgden oude tradities die ze de mogelijkheid verschaften om niet mee te hoeven rennen in de jacht naar meer meer meer. En die daarmee een vorm van menselijke tevredenheid brachten. Hetgeen immer de eerste stap is naar geluk.
Natuurlijk: een filosofie van lik-me-vessie. Maar wel o zo belangrijk om zo te kunnen blijven dromen. Omdat je weet dat het er moet zijn. Er moet een manier zijn om niet ten onder te gaan in het hebberige heden. Er zijn andere wegen. Eerder oude wegen dan nieuwe wegen. Maar zeker andere wegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten