Over nut en onnut van boekverfilmingen. Voor de schrijver is het een groot goed, dunkt me, als zijn boek dermate goed of succesvol is dat het een verfilming krijgt. Maar voor de lezer respectievelijk de kijker is het maar zeer de vraag of het beeld dat de schrijver wenst te scheppen, kan worden getransporteerd naar het grote doek. Dat kan uiteraard lukken, neem de intense verfilming van "Tonio".
Maar ja, Barry Atsma is geen Pierre Bokma en Noortje Herlaar is geen Rifka Lodeizen. Ik las beide boeken (toegegeven, ik was al meer onder de indruk van AFTH omdat zijn weelderige stijl mij lokt) , helaas heb ik bij deze de platte toevoeging "ik vond het boek beter". Wat mij betreft is de film te karikaturaal, is het toch niet oninteressante onderwerp 'religie' hier teveel gevisualiseerd als een bende potsierlijk geklede slechterikken met een aktentas.
Hans Sieves is bloemenkweker. En een tamelijk armlastige. Het is , zo kort na de oorlog, sappelen om het bedrijf en het gezin de kop boven water te laten houden. Een tweede kind op komst , de toekomst ziet er ondanks alles weelderig uit. Maar dan slaat het noodlot toe: het kind overlijdt bij geboorte en al snel staan er allerlei christelijken op de stoep. Zij weten Hans wijs te maken dat het leven in dienst staat van godsvruchtigheid, van vrees voor de toorn van de hemelse heer. Anders gezegd: anders moet meer bidden, moet meer lijden, moet minder het aardse leven leiden en stichtelijker denken. Dat gaat eerst heimelijk ( hij verstopt zijn boeken in de bloemenkas) maar al snel komen de partners tegenover elkaar te staan.
Lijdzaam ziet zijn vrouw dat Hans steeds meer in de ban komt van het groepje griezelige gelovigen dat offer na offer van hem vraagt. Ten helle gedoemd, zij allen.
Het is mij te klungelig. Zelf kom ik uit een gezin en een regio dat de straffe hand van de kerk heeft ervaren. Dus ik had het allemaal interessant kunnen vinden. Maar het komt er niet uit.
Met : Barry Atsma, Noortje Herlaar, Marcel Rensema
Geen opmerkingen:
Een reactie posten