Onverwacht pareltje. Er stond "komedie" bij de toelichting maar daar bleek weinig van. Op z'n best gaat deze richting feelgood, maar vooral vond ik het een praatfilm. Een Italiaan in Amerikaans jasje, zeg maar. Heb me goed vermaakt.
Het verhaal is bloedjesimpel: op Grand Central Station nadert het sluitingsuur. In de hal zit een muzikant te dubben: zal hij naar dat feestje gaan waar op zeker zijn lang gemiste ex aanwezig zal zijn? Op het moment dat hij een sms krijgt met het adres waar zich te vervoegen, rent er een wanhopige dame langs die onderweg naar de laatste trein haar telefoon verliest in de grote hal.
Nick de muzikant snelt achter de wanhopige vrouw aan, die ook nog eens de trein mist die ze moest hebben. Het station gaat dicht, iedereen moet naar buiten, morgenochtend om 05.00 u weer een kans.
Brooke, de jonge vrouw, blijkt wanhopig. Nick biedt haar zijn hulp aan maar ze slaat af. Al snel blijkt dat ze het beter wel kan aanpakken, want de stationsbuurt is niet heel vriendelijk voor mooie jonge vrouwen in de nacht.
De twee praten en praten. Ze praten elkaar de nacht door en gaandeweg komen ze achter elkaars beweegreden voor die nachtelijke onzekerheid. Ze helpen elkaar in hun steunende verklaringen dat de ander toch zeker achter zijn heuse liefde moet aangaan. Luister naar je hart enzovoort..
De film ontwikkelt zich mooi. Meer dan dit is het allemaal echt niet, maar het wordt wel zeer boeiend gebracht: de NewYorkse nacht is hard voor eenzamen, wellicht kunnen twee mensen elkaar dan steunen. Al is het maar voor een paar uurtjes.
Met : Chris Evans, Alice Eve
Geen opmerkingen:
Een reactie posten