Joy is een wonderkind. Althans, dat vindt haar familie. Althans, haar oma. En een beetje haar vader.
Zelf vindt ze het helemaal niet zo. Niet voor niks is ze de huissloof, niet voor niets woont haar ex-man nog steeds bij haar in, niet voor niets zit haar moeder de hele dag vastgenageld op bed soaps te kijken, niet voor niets verslijt haar vader de ene na de andere vrouw. Joy doet haar uiterste best om er voor iedereen te zijn: ze verdient de inkomsten voor het gezin, ze doet klussen in huis, ze voedt de kindertjes op, doet de boekhouding voor het bedrijf van paps en ze maakt alles schoon.
Ooit was het allemaal anders: ze was de beste leerling van school en een gouden toekomst en dito baan lagen voor haar in het verschiet. Totdat haar ouders gingen scheiden en ze van de ene op de andere dag de zorg voor beiden kreeg.
Nu, zeventien jaar later, slaat plots de boel om als Joy tijdens een van de schoonmaakrondes een inval krijgt; ze ontwikkelt een vloermop die handig in gebruik is en die ook nog eens schoon te maken valt.
Ze werkt haar idee uit en gaat bij de nieuwe vlam van paps, een rijke weduwe, op zoek naar financiering. Patent aangevraagd en hup: op naar een zekerder financiele toekomst.
Uiteraard loopt het niet zo. De financiering valt tegen, de productpromotie loopt mis en haar leverancier gaat er met haar ideeen vandoor. Totdat.... totdat Joy tegen een vlotte zakenman aanloopt die een boodschappenzender uitbaat. Joy mag haar product gaan presenteren.
Alles lijkt goed te komen. Lijkt.
Het verhaaltje hapslikt heerlijk weg, maar is wat mij betreft iets te ´sprookjesachtig´ uitgewerkt. Realistisch is het allemaal niet, het acteerwerk van Robert de Niro en Isabella Rossellini is bij vlagen irritant. Gelukkig redt de chemie tussen Bradley Cooper en de fraai geboetseerde Jennifer Lawrence het een en ander.
Met: Jennifer Lawrence, Robert de Niro, Bradley Cooper en Isabella Rossellini.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten