8,2 op IMDb. Voor een film uit 1978. Dat zegt wat. Dat zegt heel wat.
Gistermiddag hadden wij de derde editie van onze muziekfilm-middagen "Elly de Waard ontmoet...". Naar aanleiding van haar eerder dit jaar verschenen boek "Het jasje van David Bowie" pikken we een van de vele interviews en verhalen er uit om een artiest nader te belichten. Uiteraard moet er dan een documentaire of film van beschikbaar zijn, we zijn een filmtheater tenslotte. Twee uitverkochte edities hadden we al (met Bowie en Zappa heb je natuurlijk cashcows in huis) maar ook voor de band trokken we toch weer een voor 60 procent gevulde zaal. Velen kwamen de film opnieuw zien, maar nu een keer op het grote doek. Blij dat we hadden gekozen voor de digitale Londense versie van de film, zodat het beeld en geluid extra goed overkwamen. We misten weliswaar de ondertiteling die de dvd wel heeft, maar beeld en geluid waren subliem.
Over de film kan ik natuurlijk weinig anders meer toevoegen dan dat het een aaneenschakeling van speelplezier is. Kundige muzikanten, daar was je al van verzekerd. Maar de vreugde waarmee The Band dit laatste concert ten gehore bracht is ongekend. Wellicht komt dat door de keur aan gastartiesten (Neil Young, Muddy Waters, Van Morrison, Bob Dylan, de prachtige stemmen van Emmylou Harris en Joni Mitchell: het kon echt niet op.)
Het was een weelderig genot om deze middag aan elkaar te mogen praten en met plezier de film te ondergaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten